Nachtangst bij kinderen kan een verontrustend verschijnsel zijn, zowel voor het kind zelf als voor ouders. Het begrijpen van de oorzaken en het leren omgaan hiermee is essentieel.
In deze blog bieden we inzicht in wat nachtangst veroorzaakt, op welke leeftijd het voorkomt en praktisch advies om hier effectief mee om te gaan. Ook introduceren we een innovatieve technologie, de slaaptunnel, die een waardevolle aanvulling kan zijn op het creëren van een rustgevende slaapomgeving.
Nachtangst bij kinderen kan verontrustend zijn voor zowel het kind als de ouders. Het is belangrijk om te begrijpen wat nachtangst veroorzaakt en hoe je ermee om kunt gaan. In deze blog beantwoorden we veelgestelde vragen over nachtangst bij kinderen.Â
Wat veroorzaakt nachtangst bij mijn kind?
Nachtangst wordt veroorzaakt door een verstoring in het slaapfasesysteem. In tegenstelling tot nachtmerries, die meestal voorkomen tijdens de REM-slaap, gebeurt nachtangst meestal tijdens de overgang van diepe slaap naar lichte slaap. De exacte oorzaak is niet altijd duidelijk, maar factoren zoals stress, slaaptekort of bepaalde medicaties kunnen een rol spelen.
Onder welke leeftijd komt nachtangst bij kinderen voor?
Nachtangst komt het meest voor bij kinderen tussen de 4 en 12 jaar oud, maar het kan ook voorkomen bij jongere kinderen en adolescenten. Het is vaak een tijdelijk verschijnsel dat met de tijd kan afnemen.
Hoe herken je nachtangst?
Nachtangst wordt gekenmerkt door plotselinge aanvallen van intense angst en verwarring tijdens de slaap. Enkele typische kenmerken zijn:
Wat kun je doen tegen nachtangst?
Hoewel nachtangst beangstigend kan zijn, is het belangrijk te onthouden dat je kind er meestal niet wakker van wordt en er geen herinnering aan heeft. Hier zijn enkele tips voor ouders:
Het toevoegen van deze informatie benadrukt nog meer de positieve invloed van de slaaptunnel bij het omgaan met nachtangst.
Wat kun je doen als ouder om nachtangst te verminderen?
Als nachtangst vaak voorkomt, is het verstandig om een slaapdagboek bij te houden en eventuele patronen te identificeren. Indien nodig kun je overleggen met een kinderarts of een slaapspecialist voor verdere begeleiding.
Het is belangrijk te onthouden dat nachtangst meestal vanzelf afneemt naarmate het kind ouder wordt. In de tussentijd is het bieden van een veilige en geruststellende slaapomgeving van groot belang.
Â